De ochtend na mijn avonddienst haal ik mijn zoontje uit bed om naar school te gaan. Hij kijkt mij nog half slaperig aan en vraagt ‘mamma, waarom werk jij in de avond en nacht en pappa niet?’. Ik leg hem uit de mensen ook in de avond en nacht ziek kunnen worden en dat het fijn is dat er dan een dokter is om hen te helpen. Hij blijft stil en kijkt bedenkelijk bij mijn uitleg.

‘ Maar eigenlijk moet pappa écht hard werken. Want jij maakt alleen mensen beter, en pappa moet koken, ons wassen, naar bed brengen, opruimen…’

En zo is het.